Go to the Ant
The Lord teaches us through an illustration from creation. Sabi sa Proberbs 6:6-7, "Go to the ant, you sluggard; consider its ways and be wise! It has no commander, no overseer or ruler, yet it stores its provisions in summer and gathers its food at harvest."
Proberbs 6:6-7
─────────────
─────────────
"Go to the ant, you
sluggard; consider
its ways and be
wise! It has no
commander, no
oversees or ruler,
yet it stores its
provisions in
summer and
gathers its food
at harvest."
Tingnan daw yung langgm. Wala nga namang mga kumander, walang gobyerno, waala silang mga batas, pero marunong silang magtimpi at magtrabaho. Habang may panahon, kolekta sila nang kolekta ng pagkain, at hindi nila kinakain lahat yun. Kinakain lang nila ang dapat; tinatabi nila ang marami at impok sila nang impok. Pagdating nga naman ng panahon, katulad sila ng babae sa Proberbs 31," She can laugh at the days to come,' kasi marami siyang savings.
Ganyan din ang mga langgam. Pagdating ng tag-ulan, they can laugh at the rainy season, dahil pwede silang manahimik sa loob ng kanilang lungga. They have ample provisions that will see them through sa buong panahon ng kagipitan. The ant collects what it needs─at the right time.
Kung bumabagyo, angf sarap ng buhay nuong may mga magagandang bagay at maraming pagkain sa bahay. Ang iniisip siguro nhila: Ano kaya, mag-giginataan ba tayo, nilagang mais, o mag-aarroz caldo? At ang mga iyan, nakahalikipkip at namimintana, at nanonood ng view. Pero pa'no yung ang mga trabaho ay sa kalye, na kapag hindi nakapagtinda ng diyaryo ngayon, ay walang kakanin? Sa kanila, bad news ang tag-ulan.
Pero tingnan ninyo yung langgam─mas mabuti pa ang kalagayan nila kaysa tao. Kasi sila ay marunong mag-impok sa tamang panahon. May mga tao kasing hindi marunong mag-impok. Sasabihin,"E ano pa ngang iimpukin, kulang at kulang parin?" Pero kailangan nating palitan yung cycle na iyon. Kailangang matuto tayong mag-ipon. Parang yung larong sungka, di ba? Naglalaro ka, marunong kang magsubi. Hindi laging gastos ka lang nang gastos. Dapat meron kang tinatabi na nandoon lang.
Yung meron tayong nakatabi, ang lakas magpalakas ng loob. Kahit hindi n'yo pa nga ginagamit, kung alam mong meron, nakakakpag-palakas 'yan ng loob, nakakapagpabagal 'yan ng pagtanda. Kaya pag may kilala tayong mukhang tumanda, sasabihin natin,:Ilang buwan lang natin di nakita, parang tumanda 'no? Siguro walang pera." Malakas kasing magpatanda 'yang walang pera.
In The Lord,
no one should be poor
Nakakalungkot yuong mga taong hirap na sa umpisa, hirap pa sa gitna, hirap pa hanggang matapos. Kasi hindi sila nagkaroon ng kalayaan─na God-given freedom. Hirap na hirap na dito sa lupa, nung mamatay akala makakapahinga, e napunta pa sa impiyerno─lalo pa palng mahirap. Di ba kawawa naman?
Kaya talagang kailangan tayong magturo ng Gospel. Kaya daw yung iba, paborito nilang turuan ng kaligtasan yung mahihirap. Para daw sa kabilang buhay makabawi naman. Aba, kahit mayayaman may kaluluwa rin at kailangan ding turuan. But in the Lord, no one should be poor. Sabi, "No one should beg for bread."
Hindi totoo na ang kabanalan ay equal sa kahirapan. Mahirap maging banal kung ikaw ay mahirap, di ab? Yung kumakalam ang sikmura, mahirap maging banal no'n. Lalo na kung lahat ng pangangailangan natin ay wala. Ang mga anak mo e nandudukot na, nagnanakaw na, nakatanghod pa sa iba. Akala kasi nung iba, mabuti na yung maging mahirap dahil malapit sa Dios. Hindi totoo 'yon Ke mayaman o mahirap, kung ang puso ay malayo sa Diyos, malayo iyan. So kung malapit na tayo sa Dios, lumapit pa tayo sa grasya ng Diyos. The Lord does not want anyone to be poor.
"Six days you shall labor," sabi ni Lord. Sabi niya kay Adan, "Para mamunga ang mga tanim, magtatanim ka, magbubungkal ka . . .sa iyong paghihirap lang mailalabasng mga bunga ng iyong mga tanim." Iyan kasi ang bunga ng kasalanan, nagkaroon ng sumpa. Pero dahil talagang mabuti ang Dios, maaari pa rin nating makamit ang resources kung tayo ay magtatrabaho.
Ganyan din ang mga langgam. Pagdating ng tag-ulan, they can laugh at the rainy season, dahil pwede silang manahimik sa loob ng kanilang lungga. They have ample provisions that will see them through sa buong panahon ng kagipitan. The ant collects what it needs─at the right time.
Kung bumabagyo, angf sarap ng buhay nuong may mga magagandang bagay at maraming pagkain sa bahay. Ang iniisip siguro nhila: Ano kaya, mag-giginataan ba tayo, nilagang mais, o mag-aarroz caldo? At ang mga iyan, nakahalikipkip at namimintana, at nanonood ng view. Pero pa'no yung ang mga trabaho ay sa kalye, na kapag hindi nakapagtinda ng diyaryo ngayon, ay walang kakanin? Sa kanila, bad news ang tag-ulan.
Pero tingnan ninyo yung langgam─mas mabuti pa ang kalagayan nila kaysa tao. Kasi sila ay marunong mag-impok sa tamang panahon. May mga tao kasing hindi marunong mag-impok. Sasabihin,"E ano pa ngang iimpukin, kulang at kulang parin?" Pero kailangan nating palitan yung cycle na iyon. Kailangang matuto tayong mag-ipon. Parang yung larong sungka, di ba? Naglalaro ka, marunong kang magsubi. Hindi laging gastos ka lang nang gastos. Dapat meron kang tinatabi na nandoon lang.
Yung meron tayong nakatabi, ang lakas magpalakas ng loob. Kahit hindi n'yo pa nga ginagamit, kung alam mong meron, nakakakpag-palakas 'yan ng loob, nakakapagpabagal 'yan ng pagtanda. Kaya pag may kilala tayong mukhang tumanda, sasabihin natin,:Ilang buwan lang natin di nakita, parang tumanda 'no? Siguro walang pera." Malakas kasing magpatanda 'yang walang pera.
In The Lord,
no one should be poor
Nakakalungkot yuong mga taong hirap na sa umpisa, hirap pa sa gitna, hirap pa hanggang matapos. Kasi hindi sila nagkaroon ng kalayaan─na God-given freedom. Hirap na hirap na dito sa lupa, nung mamatay akala makakapahinga, e napunta pa sa impiyerno─lalo pa palng mahirap. Di ba kawawa naman?
Kaya talagang kailangan tayong magturo ng Gospel. Kaya daw yung iba, paborito nilang turuan ng kaligtasan yung mahihirap. Para daw sa kabilang buhay makabawi naman. Aba, kahit mayayaman may kaluluwa rin at kailangan ding turuan. But in the Lord, no one should be poor. Sabi, "No one should beg for bread."
Hindi totoo na ang kabanalan ay equal sa kahirapan. Mahirap maging banal kung ikaw ay mahirap, di ab? Yung kumakalam ang sikmura, mahirap maging banal no'n. Lalo na kung lahat ng pangangailangan natin ay wala. Ang mga anak mo e nandudukot na, nagnanakaw na, nakatanghod pa sa iba. Akala kasi nung iba, mabuti na yung maging mahirap dahil malapit sa Dios. Hindi totoo 'yon Ke mayaman o mahirap, kung ang puso ay malayo sa Diyos, malayo iyan. So kung malapit na tayo sa Dios, lumapit pa tayo sa grasya ng Diyos. The Lord does not want anyone to be poor.
"Six days you shall labor," sabi ni Lord. Sabi niya kay Adan, "Para mamunga ang mga tanim, magtatanim ka, magbubungkal ka . . .sa iyong paghihirap lang mailalabasng mga bunga ng iyong mga tanim." Iyan kasi ang bunga ng kasalanan, nagkaroon ng sumpa. Pero dahil talagang mabuti ang Dios, maaari pa rin nating makamit ang resources kung tayo ay magtatrabaho.
No comments:
Post a Comment